Gebruik van geogrid en geotextiellaag om de sterkte van de ondergrond te verbeteren

De wegbedding is de basis van de wegenstructuur. De sterke en stabiele wegbedding biedt een belangrijke garantie dat de wegconstructie langdurig bestand is tegen de voertuigbelasting. Bij de wegenbouw dient natuurlijke grond als fundering van het wegdek, en soms is gevulde grond nodig om te voldoen aan de ontwerpeisen van de verticale richting van het wegdek. Als een soort zeer plastische kleigrond zal uitgestrekte grond grote veranderingen ondergaan als hij wordt blootgesteld aan water. De belangrijkste kenmerken zijn kloven, uitzetting en krimp, en overconsolidatie. De specifieke manifestatie is als volgt: wanneer het vochtgehalte toeneemt, zet de uitgestrekte grond uit of krimpt deze, en verandert ook de sterkte.

Naarmate het aantal droog-nat cycli verandert, neemt de sterkte aanzienlijk af. Daarom, ikIn de praktijk zullen, wanneer uitgestrekte grond als wegdek wordt gebruikt, vaak ernstigere problemen met verkeersongevallen optreden, zoals scheuren en uitpuilen van het wegdek, wat schade zal veroorzaken aan aangrenzende taluds en wegbedden, evenals aan zijhellingen. Problemen zoals verminderde stabiliteit. De draagverhouding CBR is een indicator voor de sterkte van ondergrondse bodem- en bestratingsmaterialen. Het is ook een belangrijke overweging bij het ontwerp van flexibele bestrating en speelt een positieve rol bij de aanleg van het gehele snelwegproject. Het draagvermogen wordt gekenmerkt door het vermogen van het materiaal om weerstand te bieden aan deukvervorming onder lokale belastingen. Het draagvermogen van standaard grind wordt als standaard gebruikt en de CBR-waarde wordt uitgedrukt als een percentage van de relatieve waarde. Omdat de CBR-testmethode eenvoudig is en de apparatuur goedkoop is, wordt deze in veel landen veel gebruikt.

Wanneer uitgestrekte grond wordt gebruikt als vulmateriaal voor wegbedden, vanwege de slechte sterkte en lage CBR-waardeDat wil zeggen dat de eigenschappen van uitgestrekte grond van cruciaal belang zijn bij gebruik als vulmateriaal voor ballastbedden. Deze problemen kunnen worden opgelost met behulp van landverbeteringstechnologieën zoals mechanische modificatie, chemische menging, hydraulische modificatie en versterking.

De toename van de schuifsterkte van de grond maakt het wegdek stabieler onder belastingsomstandigheden. Naarmate de bodemstabiliteit toeneemt, neemt ook het draagvermogen van de bodem toe. Bij klei als wegbasis is men vaak eerder geneigd de wegbasis te vervangen, maar voor kleine oppervlakten is deze methode wel haalbaar, bij langere wegen niet mogelijk.

Een goede ondergrondstabilisatie zorgt ervoor dat flexibele bestratingen op lange termijn stabiele prestaties kunnen leveren, waardoor de ontwerplevensduur van flexibele bestratingen wordt verlengd. In het nieuwe tijdperk heeft de snelle ontwikkeling van de polymeerchemische industrie de opkomst van verschillende soorten synthetische vezels bevorderd, waaronder vinylvezels, polyamidevezels, enz. Vergeleken met door de mens gemaakte vezels hebben deze vezelsongeëvenaarde superioriteit en bruikbaarheid.

Ze zijn een ideaal technisch materiaal en worden geleidelijk geaccepteerd door verschillende technische eenheden. Het werkingsmechanisme is als volgt: een composiet gemaakt van geosynthetische materialen met een bepaalde sterkte wordt in een zachte bodemfundering gelegd. De mechanische eigenschappen ervan zijn enerzijds afhankelijk van de grensvlakkarakteristieken van het geokunststofmateriaal, en anderzijds van de materiaaleigenschappen en bodemeigenschappen. Bovendien hebben geosynthetische materialen een zijdelings beperkend effect op funderingen van zachte grond, wat betekent dat zachte grond en geosynthetische materialen het vermogen van de bodem om trekvervorming te weerstaan ​​tijdens het spanningsoverdrachtsproces kunnen verbeteren.

Deze geosynthetische vezelversterkingstechnologieën zijn een van de methoden die momenteel worden gebruikt om rede bodem van het wegdek versterken. Geotextiel en geogrids zijn twee vormen van geosynthetische materialen. Geotextielen zijn onderverdeeld in geweven geotextiel en non-woven geotextiel. Ze kunnen gemaakt zijn van natuurlijke vezels of synthetische vezels, zoals polypropyleen, polyester, polyethyleen en polyamide. . Deze geosynthetische materialen versterken niet alleen de bodem, maar hebben ook functies als scheiding, filtratie, drainage en afdichting. Bovendien zullen geosynthetische materialen de wrijvingshoek van de grond vergroten vanwege hun eigen trekvermogen en de trekbelasting dragen.